پنجرهای به سوی زندگی

در بیابانی خشک،اتش جهنم ذره های خاک را می‌سوزاند.هیچ امیدی در این جهنم باقی نمانده!خزان ها زرد،بوته ها خشک و درختان نابود شده‌اند.شاید هرگز به ذهن هیچ آدمی خطور نمی‌کرد که روزی این جنگل سبز و حاصلخیز به جهنمی از جنس آتش تبدیل شود.خاک هایی به داغی مذاب ،کوه هایی به گرمی آتش.شاید این آتش پیامی برای رسیدن آخر زمان باشد؛پایان خوشی های سرخوش، تفریحات جاهلانه ،ظلم های کور کورانه.هیچ آدمی باورش نمی‌شد که این جهنم تبدیل شود به مبدأ همه‌ی جنگل ها،اقیانوس ها،کشتزارها،چشمه‌هاو....  شروعی دوباره برای آفرینش زمین.اما چگونه ممکن است در شعله های این آتش درختان و سبزه های زیبا سر بیرون آورند،چشمه های زلال بجوشند تا چشم این جهان را سیراب کنند؟ پنجرهای به سوی زندگی...ادامه مطلب